Słowo

Czasami mam gorsze dni i w te akurat mocniej gryzę.
Ale od zawsze jestem miłośniczką zdrobnień, więc jeśli z obcych słów pada w moim kierunku słowo "suka", jeżę się jak jeż.

Coraz bardziej postrzegam używanie niektórych słów, przez tak zwanych dominujących, jako podniesienie w ich własnych oczach własnego, niby dominującego, ego.
A już próba obrażania osób z którymi byłam.. no cóż.
To nawet nie jest dziecinne.
Bo zachowanie dzieci można wytłumaczyć..
Dojrzały facet, uważający się za dominującego, powinien mieć w sobie kindersztubę.
Nie ważne jakie są ustalenia, kiedy obroża (tak. dla mnie wciąż jest symbolem, że wcielam się w każdą rolę i może dziać się dużo, a po jej zdjęciu moja psychika zostaje w nie naruszonym stanie), pozwala na słowa i zachowania ale każda rozmowa, pokazuje, że jest właśnie TYM człowiekiem na właściwy miejscu.

Rozmowa:
ON: jesteś Suką, nie moją ale Suką.
Ja: Nie jestem. Mylisz pojęcia.
ON: Jesteś!
Ja: Nie. Jestem uległą kobietą. To nie jest równoznaczne ze słowem "suka"!

Tu już zaczęła się  wycieczka w kierunku mojego już NiePana, a na to, by oceniać, nie będąc z nami w środku związku, nikomu obcemu nie zamierzam pozwalać.
Moi bliscy, Ci, którzy byli, są czy będą w moim życiu, są moimi bliskimi i przy jakimkolwiek ataku na Nich, uległość chowa się w jakimś kąciku na troszkę.
Moi bliscy... Ludzie bliscy mi, nawet jeśli nie odwrotnie..
Taaak... wtedy potrafię zamienić się w złośliwą @ i zimną wyrafinowaną sukę (heh, tym razem słowo oddaje stan)..

Więc ostrzegam. Gryzę! Czasami bardzo dotkliwie