Niewolna, Wolna dokąd nie stanie się niewolną?

Wczoraj po przeczytaniu kolejnych stronic w Bibliotece zadałam pytanie…

Czy skoro nie należę może mnie każdy Wolny traktować jak niewolnicę, skoro nie określam się jako Wolna. Bo jeśli jest Pan, to problem znika. Pan oznacza przecież przyjęcie Jego preferencji jak prawa i On ustala wobec których Wolnych należy przestrzegać protokołu a wobec których być „tylko” poprawnie grzeczną. To logiczne i łatwe do stosowania. Trudnym jest pozwalać innym na traktowanie jak niewolnej, jeśli jest się samotną.

Odpowiedź którą dostałam, potwierdziła przeczytane słowa

Formalnie jeśli nie jest się czyjąś niewolnicą to jest się Wolną. Czyli tylko Akt i oddanie Panu mogą spowodować, że inni również mogą traktować mnie jak niewolną.

Wolny bez niewolnicy jest nadal Wolnym. Niewolnica nie mająca Pana, natomiast nie jest niewolnicą w realiach ziemskich, tylko również Wolną czy jej to się podoba czy nie. 

Czyli… jest Wolną, która jeśli spotka na swojej drodze odpowiedniego Pana, tej wolności wyrzeknie się poprzez dobrowolny akt submisji (oddania). Decyzja, która musi być mocno przemyślana, bo pociąga za sobą bezwarunkowe oddanie, zrzeczenie się praw decydowania o sobie, oddanie władzy w ręce Wolnego. Dlatego tutaj tak ważnym jest proces poznawania, wspólne rozmowy, obserwacja siebie nawzajem.   

Oddając się pod kuratelę Pana, może niewolna mieć tylko takie prawa, jakie da jej Właściciel. Ale nie oznacza to niewoli w rozumieniu ziemskim. Przecież oczywistym jest, że żaden odpowiedzialny Wolny, nie strzeli sobie w stopę, „używając” tylko swojej własności. Ciąży na Nim obowiązek utrzymania (to też wcześniejsze ustalenia bo w dzisiejszych realiach życia, dwie osoby pracować raczej powinny), dbania o rozwój, zapewnienie podstawowych potrzeb  i zapewnienie bezpieczeństwa. Postępować tak, żeby nie podważyć zaufania niewolnej do własnej osoby. Właściwie odpowiada też za zachowanie swojej niewolnicy… najprościej. Niewolnica jest (powinna być)  wizytówką Pana ale żeby nią się stała, Wolny powinien włożyć wcześniej dużo pracy, cierpliwości w przekazywaniu i nauczanie wartości, które są dla niego istotne, … żeby taką się stała.

Troska, uwaga odpowiedzialność … to właściwie jest „pokarm”, który napędza jeszcze mocniejsze starania ze strony podwładnej, aby mógł z niej i jej postępowania, być dumny. Droga do osiągnięcia pożądanego pułapu nie będzie nigdy łatwa. Jesteśmy wychowani w zupełnie innych wartościach i przekonaniach. Same chęci jednej strony nie wystarczą nigdy aby taki związek był dla obu stron tym czym stać się może. Teoretycznie niewolna dba o codzienne potrzeby Wolnego, jest dla Niego… Ale. Jeśli Wolny nie będzie dawał odczuwać, że dba o swoją własność, że jest (lub nie jest) zadowolony, jeśli nie będzie rozmów i wspólnego spędzania czasu… Nieszczęśliwa niewolnica to dalej nieszczęśliwa kobieta, a to nie da nikomu (ani sobie)satysfakcji i spełnienia.

 

Goreański Wolny w moim rozumieniu, bez względu na to czy jest właścicielem niewolnicy, czy żyje samotnie, jest odpowiedzialnym, zrównoważonym, pewnym siebie, prawym mężczyzną.  Kimś do kogo można udać się po radę, zapytać, podzielić wątpliwościami. W rozmowie z kim zawsze kandydatka na niewolną czuje się bezpieczna.

Czyli skoro wolne niewolne, są Wolnymi, to w miejscach z protokołem, pełny protokół nie obowiązuje, tylko zwyczajne bycie grzecznymi ale to powinno obowiązywać w każdym innym miejscu też.