Czy zawsze powinno się biec z pomocą?

Dostałam dziś wiadomość

Wiadomość od nieznanego Dominującego mężczyzny, żeby jeśli mam czas, pomóc jego znajomej, porzuconej prze pana Uległej..
Miał na myśli pocztę i zwykłą anonimową rozmowę..
W Jego stronę składam ukłon, za empatię i współczucie dla znajomej ale mnie jednocześnie postawił w niezręcznej sytuacji.
Odmówiłam, choć to nie leży w mojej naturze, taki brak biegu z odsieczą..
Ale..
Po pierwsze wchodziłabym w brudnych buciorach w czyjeś życie, niezaproszona przez zainteresowaną.
Po drugie, nie znając choć z rozmów netowych tej osoby, nie byłabym wsparciem, tylko ewentualnym przytakiwaczem, że druga strona jest zła i okrutna.. a przecież drugiej strony też nie znam, nie wiem jakie były ustalenia, obietnice, założenia, jak znajomość ewoluowała i czy może kobieta sama nie sprowokowała rozstania jakimś powtarzającym się zachowaniem..
Ot tak napisać "Hej, jestem Ananka i wiem, że jest Ci źle ale kiedyś będzie lepiej".
Bez sensu
Bez sensu tym bardziej, że pięcioletnia relacja powinna pozostawić jakieś dobre emocje, przyjaźń, wspomnienia, które chce się pamiętać jak już emocje opadną..
Jeśli nie ma nic takiego, to nie rozumiem po co było trwać w tym czymś tak długo..
Nie rozumiem też, reakcji po rozstaniu kiedy jakaś uległa (podobno), rozsyła wiadomości tego typu (autentyczna wiadomość- wykreśliłam tylko wszystko co mogło by identyfikować osoby) :
" WAŻNE ! Nie dajmy się oszukiwać

Dzień dobry mam na imię xx i poszukuję Kobiet Uległych, które pisały, spotkały się lub są w jakimś układzie lub związku z:

Panxxxx

xxxxx

Panxx

To jeden i ten sam mężczyzna. Mogę to udowodnić. SMS-y, zdjęcia, e-maile. I na pewno nie jest wdowcem (możecie pozdrowić jego żonę xx).

Suką Panaxxx byłam przez prawie 5 lat. Od 19 września 2015 do ostatniego piątku xx.xx.2020. 

Z xxxxx pisałam jeszcze 2 miesiące temu, a Ponxx wyczaiłam tydzień temu.

Ponieważ mam ograniczoną ilość wysyłanych wiadomości proszę o kontakt na pocztę. Mój adres

xxxxx@xx

P.S Znaki rozpoznawcze: (i tu kilka szczegółów, których nie powinno się podawać do wiadomości)"

Może to ta sama Uległa, może nie... i tak tej wiadomości nie rozumiem.

Sama przeżywałam mocno rozstanie  ale nigdy nie przyszło by mi do głowy, żeby się mścić...

Każda decyzja o rozstaniu boli.. ale czasami wybieramy mniejsze zło, czasami trzeba zadbać o siebie, czasami są to różne zbiegi okoliczności, kiedy trzeba coś zrobić z własnym życiem.

Myślę, że nie można przekreślać wszystkiego bo przecież jeśli nic w związku nie było dobrego, to świadczy również o tym, że lata spędzone razem były stracone i licho wie co trzymało "poszkodowaną" stronę w tym układzie..

Ile łatwiej rozstać się tak, żeby zachować przyjaźń, móc liczyć na wsparcie, radę czy nawet delikatną opiekę..

Po obu stronach bata są ludzie z klasą i bez... ale kurczę, ból z czasem mija i szkoda zasypywać wszystkie drogi, które prowadzić kiedyś będą do pozytywnych wspomnień..

Wracając do całej sytuacji, która sprowokowała ten wpis..

Ja osobiście czułam oparcie i wsparcie wśród klimatycznych znajomych i mniej znajomych w czasie kiedy świat runął mi na głowę.

Myśląc o tych chwilach uśmiecham się do siebie na myśl ile pomocnych rąk było w koło.

Czułam wtedy, że należę do społeczności, innej troszkę niż reszta świata ..

Wtedy też utwierdziłam się w przekonaniu, że Dominujący potrafi być opiekuńczy wobec prawie obcych uległych- wystarczy, że zamienionych było kilka zdań wcześniej na forach czy czatach..

Długie rozmowy telefoniczne mające na celu postawienie na nogi i wciąż uśmiecham się i czuję wielki szacunek dla Mężczyzny, który przegadać potrafił ze mną godziny, dzwoniąc z innego kraju i przecież ponosząc koszty tej rozmowy.

Czas, który był mi poświęcony przez innego D przy wymianie poczt i powodujący, że głowa podnosiła się znowu do góry..

Znajomi i przyjaciele, nie pozwalający upaść..

Nie byłam obca dla Nich, choć dla większości byłam nieznajomą

Pisanie do obcej pod każdym względem kobiety ?  Mimo, że doskonale rozumiem troskę tego Dominującego o znajomą, załamaną uległą kobietę.. było by nie na miejscu..

Tak myślę.