Miejsca rozmów a tytułowanie osób

 O Dominujących przez małe „d”, jak i przez duże, nie raz pisałam w przeszłości…

Tylko.. ja coraz mocniej jestem przekonana, że Wolny jest (powinien być) kimś więcej niż BDSMowy Master.

Większa odpowiedzialność, większa klasa, większa…

Coraz bardziej mam wątpliwości jak powinno się oddzielać „ziarna od plew”.

Jeśli przebywam w miejscu, gdzie protokoły wymagają aby tytułować we właściwy sposób osoby dominujące – teoretycznie proste. Chcę być w takim miejscu, więc się godzę na warunki i regulamin, ale…

Na miano Dominującego wszelkiej maści trzeba ZASŁUŻYĆ! Zachowaniem, sposobem wypowiedzi, sposobem w jaki dana osoba zwraca się do osób ze statusem niewolnicy czy uległej.

Nikt, zupełnie nikt nie musi chylić głowy, przed osobami, którym się wydaje, że wystarczy nazewnictwo aby mogły realizować swoje chore fantazje, czy dowartościowywać się traktując z wyższością osoby, które nie przypisują sobie ról dominujących.

Osoby, które np. wcześniej podczas łowów na uległą, pokazywały swoją twarz kobietom, pokazywały oblicze „dupka”, który gdzieś coś usłyszał, przeczytał, liznął wiedzę na dany temat i  wyciągnął z tego tylko to, co mu pasowało, traktując różne uległe rozmówczynie jak osoby, które natychmiast muszą go słuchać i dziękować losowi za to, że chce z nimi rozmawiać, które powinny okazywać mu szacunek… za nic…

Ani uległa, ani niewolnica dokąd nie należą do określonej osoby, nie są gorsze (może to złe słowo, mam na myśli miejsce w hierarchii) od osób, które nazywają siebie Panami.

Grzeczność w rozmowie, jeśli nie są obrażane ani dyskryminowane- jak najbardziej obowiązuje. Obowiązuje wszędzie i wszystkich. Ale z jakiej racji mam zachowywać się jak ktoś gorszej kategorii, chylić głowę, przed kimś w kim widzę np. faceta, który potrzebuje się dowartościować za pomocą uległej ? Dlaczego miałabym mówić Master do takiego osobnika, czy jemu podobnych? 

Osobiście nie tylko na zawodowym gruncie przywołuję takich do porządku, grzecznie ale stanowczo.

Ech…

I wiem, że nie ma żaden Gospodarz możliwości weryfikacji, czy ktoś nadał sobie rolę, bo takim jest człowiekiem, czy nadał bo go w domu żona trzyma pod pantoflem a w necie może złowić naiwne dziewczę, które przez jakiś czas będzie patrzeć w niego jak w obrazek.

Za to w jednej z takich rozmów, miło zaskoczył mnie fakt, że Dominująca kobieta, potrafiła pokazać klasę i wytknąć (nie wytykając ;) ) błędy komuś kto na to zasłużył.

Wracając do pozycji Wolnego.

Jeszcze nie tak dawno jeśli myślałam o o goreańskim świecie, myślałam o sobie jak o Wolnej. Nawet przez moment nie przemknęło mi przez myśl, że kiedykolwiek spróbuję się identyfikować z niewolną...

Myślę, że skoro wiem jak dobrze może być przy boku Pana, to właśnie najbardziej „odpychała” mnie myśl o tym, że rola pociąga za sobą konsekwencje. W tym przypadku właśnie okazywanie szacunku wszystkim, którzy widzą się w roli Wolnych a ja wciąż uważam, że na specjalny szacunek, trzeba sobie zasłużyć – na ziemi tu i teraz, kiedy wychowywani jesteśmy w różnych warunkach. Kiedy wymaga się samodzielności, odpowiedzialności za własne słowa i czyny…

Uległość wobec świata… hmm… jaka przyjemność w posiadaniu niewolnej, która tylko grzecznie słucha każdego, kto przedstawia się za Wolnego ?

Przy boku własnego (tak. Celowe określenie) Wolnego, wobec osób, które On uważa za równe sobie.. tak. To nie jest trudne. Skoro wybrałam (wybiorę) właśnie  Jego, poproszę o opiekę, to będę ufać, słuchać, liczyć się ze zdaniem, słowem.. będę należeć, będę wizytówką i nawet jak miałabym wątpliwości, ufałabym Jego osądowi..

Ale.

Dokąd nie ma się nad głową Władzy, jest się „tylko” kobietą o określonych preferencjach..

Jest się równą wobec każdego..

Przestaje się taką być wobec Wybranego bo z chwilą pochylenia głowy, uznaje się zwierzchnictwo i władzę osoby Dominującej…

Wracając do miejsc rozmów, poznawania danego tematu..

Jak pogodzić chęć uczenia się, słuchania, poznawania z tym, że w takich miejscach przebywają osoby wypaczające pojęcia, pokazujące chory obraz zdrowej relacji…?